552 χρόνια αργότερα...

Τρέξανε οι "εφιάλτες" ν' ανοίξουνε τις πόρτες άλλη μια φορά.
Να μπουν στη Βασιλεύουσα οι Οθωμανοί.
Με γέλια περιμέναν τους Πασσάδες.
Σίγουροι για το μπαξίσι που θα πάρουν.

Μα τόξεραν πια όλοι πως υπήρχαν "εφιάλτες".
Και περιμέναν στις κερκόπορτες.
Έτοιμοι για όλα.
Δεν θα 'φηναν την Πόλη αφύλακτη.

Τους είπαν ότι θα πεθάνουν.
Οι Οθωμανοί είναι ανίκητοι.
Δεν τους ένοιζε πιά.
Γιατί η Πόλη δεν θα τους συγχωρούσε για δεύτερη φορά!



Το "αυτόματης" γραφής παραλήρημα αυτό, αφιερώνεται στο Γαλλικό Λαό, στον Πρόεδρο Παπαδόπουλο, στους "Τσουκάληδες" που με δυσκολία συγκρατούν το θρήνο τους για τα τόσα χρόνια "τσάμπα" δουλειά του ΕΛΙΑΜΕΠ, αλλά και στους τραλαλάδες που μπερδεύουν τον μαρξιστικό διεθνισμό με τον αντίστοιχο του "άκρατου και ανόθευτου ανταγωνισμού". Μπορεί να μην αντιπροτείνει κάτι ο Πολίτης με το ΟΧΙ του. Γνωρίζει όμως τουλάχιστον τι δεν του αρέσει!



Θα κοιμηθώ ακούγοντας "Μασσαλιώτιδα" και ζητώ την επιείκια του αναγνωστικού κοινού για την παρεμβολή στην "συγκλονιστική" σειρά για την Θ.

ΘΗΛΥΚΟΤΗΤΑ ΙΙ

Λοιπόν,...
σήμερα που είμαι και λίγο κακιωμένος πάμε "ανάποδα"!

Δεν ειναι Θ:

1. η μίμηση (ας είναι σπουδαία και τελεία...) της "ανδρικής" μαγκιάς.
Δεν έχω ακούσει κανέναν, να εκθειάζει την Θ μιας γυναίκας, επειδή είναι τσαμπουκαλού! Ή οτι χορεύει "γαμώ τις ζεϊμπεκιές". Άλλωστε, ποτέ μου δεν διέκρινα την αναγκαιότητα μιας τέτοιας μίμησης!
2. "το νιαούρισμα"
3. η αγένεια
Για την ακρίβεια είναι ακριβώς το αντίθετο!
4. καταφύγιο ανικανότητας και παλιοχαραχτήρα
όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο J95
5. η κραυγαλέα κακογουστιά
τόσο συνηθισμένη τελευταία. Απλότητα κορίτσιααα... Το καρναβάλι είναι μιά Κυριακή το χρόνο!
6. η αντιδιαστολή με το "αρσενικό"
το οποίο ορίζεται πάντα "a posteriori" και κάθε φορά διαφορετικά βεβαίως, για να τονίσει την διαφορά. Μια διαφορά που θα πρέπει να είναι άμεση και προφανής "a priori".
7. "free pass" για τη ζωή!
Όλοι νομίζω το καταλαβαίνουμε αυτό!
8. "αξεσουάρ"
να το φοράμε όποτε μας αρέσει... "Σήμερα αισθάνομαι γυναίκα" και πρέπει να πέσετε όλοι "ξεροί", ενώ άλλες φορές όχι τόσο και πρέπει να με αντιμετωπίζετε ανάλογα!


Και άλλα "ων ουκ έστι αριθμός" για τα οποία θα "τριτώσει" το "κακό"...

ΘΗΛΥΚΟΤΗΤΑ Ι

Σαν επίδοξος απόγονος του «πονηρού γέρου» (του Ευκλείδη ντε!), αλλά και σαν τυραννισμένο αρσενικό καταλαβαίνω - παρακαλώ να συμφωνήσουμε σ’ αυτό - ότι η ΘΗΛΥΚΟΤΗΤΑ (από τούδε θα αναφέρεται ως Θ) δεν μπορεί να ορισθεί με ευθύ τρόπο. Είναι ονειρικό ζητούμενο (γι’ αυτό και το post εδώ…) που μόνο με πλαγιοσκοπήσεις της μορφής:
«δύο σημεία ορίζουν μια ευθεία» (αλλά για το σημείο γαργάρα…)
μπορεί κανείς να την αντιμετωπίσει.
Το έναυσμα το έδωσε η Andrea Zax, όταν σε κάποιο από τα πολυάριθμα (!) προηγούμενα posts μου ρωτούσε:
«Γιατί να αρέσει σε έναν άντρα η Νικόλ Κίντμαν; Διαφωτίστε με»

Φυσικά, μην περιμένετε συντρόφισσες και σύντροφοι, ότι θα σας προσφέρω την αλήθεια και σεις ανάλογα με τον σεξουαλικό σας προσδιορισμό θα την εκμεταλλευθείτε! Ο γράφων δηλώνει σχεδόν πλήρη άγνοια επί του θέματος, παρ’ ότι το μελετώ αδιάκοπα, όπως υποσχέθηκα, εδώ και τρεις μέρες φίλτατε estarian.

Ενώ λοιπόν είχα ετοιμασθεί για εμβριθή ανάλυση, παράθεση λημμάτων, quotations κλπ., αντιλήφθηκα ότι και άλλοι παλαιότεροι σοφοί είναι ομοίως αδαείς! Ειδικά οι σοφοί που συνήθως δεν «πηδάνε»… Παρά ταύτα δικαιούνται άποψης γι’ αυτή τη «φυσική δύναμη» όπως όλοι! Προσκαλώ λοιπό όλο blogo-λόϊ που θα περάσει απ’ το φτωχικό μου το επόμενο διάστημα, να συνεισφέρει με απόψεις που θα παρουσιάζονται front page! Σύμφωνες ή αντικρουόμενες μεταξύ τους. Έτσι με ομαδική δουλειά ίσως καταλήξουμε κάπου! Κυρίως να βοηθήσουμε τα κορίτσια που τα ‘χουν παίξει στο ψάξιμο τώρα τελευταία… Με αποτέλεσμα, γιατί αυτά τα πράγματα είναι ετερο-προσδιοριζόμενα, να τα ‘χουν παίξει και τα αγόρια!

Ξεκινάω πρώτος για να «σπάσω» τις ντροπές.

1. η Θ είναι «κατάσταση»
Σε αντίθεση με την αρρενωπότητα που σε όλες τις κουλτούρες δείχνει να είναι συνυφασμένη με εκπαίδευση και μύηση. Τώρα, θα μου πεις οι γριές; I rest my case!
2. η Θ «ανθίζει»
προσοχή δεν καλλιεργείται αλλά απαιτεί ως έδαφος την αρρενωπότητα!
3. η Θ είναι «ζωντάνια»
«ζωντάνια» δεν σημαίνει «παρτσακλισμός»
4. η Θ «τρέφεται» από την τσαχπινιά.
Σε κάποιες πρώτες τιμές είναι ευθέως ανάλογα μεγέθη
5. η Θ είναι «απαλή»
6. η Θ «ανακουφίζει»
7. η Θ είναι «δεκτική»
8. η Θ είναι «ντροπαλή»
Δεν θυμάμαι ποιος παλιός Έλλην ποιητής έλεγε ότι «η αιδημοσύνη στα μάγουλα μιας κοπέλας είναι το μεγαλύτερο στολίδι της»
9. η Θ είναι μυστικοπαθής
10. η Θ είναι «διάφανη»
έτσι για να φανεί η αντιφατικότητα της κατάστασης.
11. η Θ είναι «δροσερή»
12. η Θ είναι σαγηνευτική
13. η Θ είναι «ευέλικτη»
14. η Θ είναι «κίνητρο»
και για τα δύο φύλα
15. Θ και σάρκα είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος
Πόρισμα: Θ και έρωτας είναι ξαδέλφια
16. η Θ είναι «απαιτητική»
17. η Θ είναι «έξυπνη»
18. η Θ δεν είναι απαραίτητα «λογική»
19. η Θ ασχολείται κυρίως με την Θ
Θ και μετα-Θ είναι μια θεωρία, για να ενισχυθεί το 17 και το 18. Βέβαια και η αρρενωπότητα ασχολείται με την Θ. Όλοι με τη Θ ασχολούνται. Του φαινομένου αυτού έχω δώσει την δόκιμη ονομασία
«υστερικός μουνοκεντρισμός»
20. η Θ αποτελεί «συμπαγοποίηση ενός σημείου»
μην «ψαρώνετε»και εξηγούμαι. Κάθε ακολουθία ιδεών έχει τελικά οριακό σημείο το οποίο συνήθως είναι η φράση:
«γιατί είμαι γυναίκα»
«γυναίκα είναι μωρέ»
«αν ήσουν γυναίκα θα καταλάβαινες»

Σταματώ γιατί «φτιάχτηκα». Θα επανέλθω περιμένοντας τα δικά σας.

Όμηροι...

Ήμουνα λέει 20 χρονών παληκαράκι, αναρχικός, νταβραντωμένος. Το κατεστημένο δεν το αρνιόμουν απλώς. Ήμουν εξοργισμένος. Όλοι αυτοί οι λεφτάδες, με τους πολιτικάντηδες λακέδες τους να τους υπηρετούν με απροκάλυπτη θρασύτητα, με αηδίαζαν. Τι λέω τους μισούσα! Ονειρευόμουν άγριες συμπλοκές, λαϊκά ξεσπάσματα και εξεγέρσεις. Να τους δώ όλους, να τρέχουν να κρυφτούν όπου μπορούν. Να κλαίνε και να παρακαλάνε για οίκτο! Βέβαια, από καιρού εις καιρόν με τα άλλα παιδιά της παρέας, κάναμε κανα "ντου", καίγαμε κανενα αμάξι, σπάγαμε καμμιά βιτρίνα, αλλά μέχρις εκεί. Τα πολλά, παρέμεναν ανεκπλήρωτοι πόθοι...

Είχαμε λοιπόν μαζευτεί κάποιο "περίεργο" βράδυ, καμμιά 100στή από μας σε ένα μεγάλο κτίριο με πολλές αίθουσες και συζητάγαμε (φωνάζαμε δηλαδή) για κάποιο θέμα που μας απασχολούσε. Δεν θυμάμαι και πολλά, αλλά λίγο πρίν είχαμε "πλακώσει" στις γρήγορες κάποιο "μπάτσο" που είχε "τραβήξει" μπιστόλι. Τα αίματα είχαν ανάψει. Ξαφνικά, δεν ξέρω πως έγινε και βρίσκουμε λέει σε μια απο τις αίθουσες του κτιρίου καμμιά διακοσαριά από τους πολιτικούς που μάθαμε να μισούμε. Γέροι και χοντροί, αηδιαστικά φοβισμένοι, δηλαδή "χεσμένοι" για να πούμε και του στραβού το δίκιο, και τους πήραμε λέει ομήρους!!! Τώρα τί ζητάγαμε δεν κατάλαβα, ούτε και θυμάμαι (όνειρο βλέπεις). Μούκανε όμως εντύπωση, ότι ενώ τους είχαμε στα χέρια μας και μπορούσαμε τόσο εύκολα να τους "λιανίσουμε" (10 χρόνια Υπουργοί ήτανε μερικοί απ' αυτούς), φοράγαμε και κουκούλες (κανείς δεν θα μας αναγνώριζε) και δεν μπορούσαν και οι "μπάτσοι" να μπούνε μέσα στο κτίριο, γιατι λέει μια μαγική δύναμη τους κράταγε απ' έξω, εμείς ήσυχα - ήσυχα αποκαλύψαμε τα πρόσωπά μας και καθήσαμε γύρω από τον πιό χοντρό(!) από αυτούς, που άρχισε να μας λέει παραμύθια, "μιά φορά και έναν καιρό..." .

Μετά από πολλές ώρες,αφού ο χοντρός τελείωσε το παραμύθι (δυστυχώς ούτε αυτό το θυμάμαι), σηκωθήκαμε να φύγουμε. Κάποιοι από μας γυρίσανε σπίτι και τους βάλανε οι κουβερνάντες τους (!) για νάνι και οι πιο πολλοί πήγαν σε ένα άλλο κτίριο, πιο μεγάλο από το προηγούμενο, που βρισκόταν στην οδό Κατεχάκη (κοίτα τι θυμάμαι...), μπήκαν σε μια γραμμή και ένας περίεργος τύπος άρχισε να τους πληρώνει!


Παρακαλώ όποιος μπορεί να ερμηνεύσει, ας με βοηθήσει!

Κοσμογονία

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο! Αν και δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τον συντάκτη, υποκλίνομαι!

Σύγχρονη Κοσμογονία ή η κατάρρευση του υπαρκτού σκοταδισμού