552 χρόνια αργότερα...

Τρέξανε οι "εφιάλτες" ν' ανοίξουνε τις πόρτες άλλη μια φορά.
Να μπουν στη Βασιλεύουσα οι Οθωμανοί.
Με γέλια περιμέναν τους Πασσάδες.
Σίγουροι για το μπαξίσι που θα πάρουν.

Μα τόξεραν πια όλοι πως υπήρχαν "εφιάλτες".
Και περιμέναν στις κερκόπορτες.
Έτοιμοι για όλα.
Δεν θα 'φηναν την Πόλη αφύλακτη.

Τους είπαν ότι θα πεθάνουν.
Οι Οθωμανοί είναι ανίκητοι.
Δεν τους ένοιζε πιά.
Γιατί η Πόλη δεν θα τους συγχωρούσε για δεύτερη φορά!



Το "αυτόματης" γραφής παραλήρημα αυτό, αφιερώνεται στο Γαλλικό Λαό, στον Πρόεδρο Παπαδόπουλο, στους "Τσουκάληδες" που με δυσκολία συγκρατούν το θρήνο τους για τα τόσα χρόνια "τσάμπα" δουλειά του ΕΛΙΑΜΕΠ, αλλά και στους τραλαλάδες που μπερδεύουν τον μαρξιστικό διεθνισμό με τον αντίστοιχο του "άκρατου και ανόθευτου ανταγωνισμού". Μπορεί να μην αντιπροτείνει κάτι ο Πολίτης με το ΟΧΙ του. Γνωρίζει όμως τουλάχιστον τι δεν του αρέσει!



Θα κοιμηθώ ακούγοντας "Μασσαλιώτιδα" και ζητώ την επιείκια του αναγνωστικού κοινού για την παρεμβολή στην "συγκλονιστική" σειρά για την Θ.