Τετάρτη, Ιουνίου 22, 2005

ΛΙΜΝΗ ΛΑΔΩΝΑ



Εδώ εδίδαξα την κόρη μου την δεύτερη "αρχαιότερη" τέχνη...

Το ΨΑΡΕΜΑ!

Έκτοτε, διαπρέπω ως δολωτής...

3 σχόλια:

Stefanos είπε...

Ναι αλλά ΤΙ την δίδαξες να ψαρεύει? :)
Εμένα πάντως το ψάρεμα ψαριών με αφήνει παγερά αδιάφορο :)

i-fallos (Καπεταν Ηρεμος) είπε...

Προς το παρόν ψαρεύουμε ότι βρούμε... Κάτι παλιόψαρα της λίμνης που δεν τρώγονται. Τα χαρίζουμε όμως και κάνουμε δημόσιες σχέσεις! Άσε που μπαίνουμε στο μάτι των υπόλοιπων ψαράδων (ερασιτεχνών) που φυσικά όπως και οι κυνηγοί καυχώνται χωρίς αποτέλεσμα!

Τώρα αυτό που είπες με έχει απασχολήσει και μένα! Ούτε να το ακούσω μέχρι τα 35. Μετά κάτι έγινε και μπορώ να περάσω κανά 3-ωρο στο γυαλό με το καλάμι.

Θα το αποκαλούσα την υπέρτατη έκφραση της "ακίνητης ενεργητικότητας". Και σε αδειάζει...

Stefanos είπε...

Χμμμ ..τι να σου πώ, σε 7 χρονάκια που θα κλείσω και εγώ τα 35 θα σου πω. Προς το παρόν η ακίνητη ενεργητικότητά μου βρίσκει διέξοδο χαζεύοντας λαδωμένα κορμάκια στην παραλια :)