Σκοτώσαμε ΕΝΑΝ για το ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ συμφέρον!
Την ΑΤΟΜΙΚΗ ευτυχία και πρόοδο!
ΛΥΠΟΥΜΕΘΑ που τον σκοτώσαμε!
Είμαστε ΕΥΤΥΧΕΙΣ, που ο εν λόγω δεν σχετίζονταν με τις βομβιστικές ενέργειες προ ημερών!
Ίσως το ότι ήταν Βραζιλιάνος, κάνει τα πάντα πιο εύκολα στην κατάποση…
Κυριακή, Ιουλίου 24, 2005
Πέμπτη, Ιουλίου 21, 2005
Παραμυθούπολη
Μετά τις ασύστολα επαναλαμβανόμενες καταθέσεις παραμυθιών στα πρακτικά της Βουλής, προτείνω να αλλάξουμε ονομα στην βιβλιοθήκη της Βουλής. Να της δώσουμε κάτι πιό sureal και αντιπροσωπευτικό.
ΠΑΡΑΜΥΘΟΥΠΟΛΗ για παράδειγμα...
ΠΑΡΑΜΥΘΟΥΠΟΛΗ για παράδειγμα...
Πέμπτη, Ιουλίου 14, 2005
Φαύλος Κύκλος
Είκοσι και χρονάκια με την κιμωλία (και τον μαρκαδόρο) στο χέρι, από το επίπεδο του Δημοτικού μέχρι Μεταπτυχιακά. Ενταύθα και στην Εσπερία. Ακόμη και στο στρατό με κυνήγαγε το δασκαλίκι. Εκπαιδευτής λέει στα ορύγματα και στην παραλλαγή στη Σχολή ΜΧ (τότε που έχανες 12 κιλά σε ένα δίμηνο με καθημερινή δίαιτα 7000 μετρημένων θερμίδων - τι χρόνια…).
Η άποψή μου για την Παιδεία ξεκίνησε ρομαντική και «φυσικά» κατέληξε «γάμστα».
Η εντροπία…
Μερικές λέξεις και φράσεις που χάσανε στη συνείδησή μου το νόημά τους (και μ’ ενοχλούν καμιά φορά, ειδικά όταν τις ακούω από ξετσίπωτα και ανίκανα χείλη συναδέλφων) είναι (χωρίς κάποια ιδιαίτερη διάταξη):
Δάσκαλοι και μαθητές, ένας ατέλειωτος πολτός χωρίς όραμα και διάθεση θεραπείας της γνώσης.
Ανύπαρκτα κριτήρια (αμφίδρομων) επιλογών.
Εκπαιδευτικά αντικείμενα που ο Θεός ξέρει (σχήμα λόγου) από πού και γιατί ξεφύτρωσαν.
Το σημαντικό και το τιποτένιο σφιχταγκαλιασμένα. Να μην μπορεί κανείς να τα ξεχωρίσει. Έτσι δεν είναι άλλωστε και για τα υπόλοιπα της ζωής μας πράγματα;
Χθες όμως σε μια «αποφοίτηση», ο φαύλος κύκλος της εκπαίδευσης, μου εμφανίστηκε και μου ‘κλεισε το μάτι άλλη μια φορά. Εικοσάρηδες, αδιάφοροι μέχρι την προηγουμένη για κάθε τι που:
με τρεμάμενα χέρια και μάγουλα παρελάμβαναν τα «πτυχία» τους!
Κάτι έχουν λοιπόν μέσα τους!
Και τους βοηθάμε όλοι να το θάψουν βαθιά! Και γρήγορα!
ΚΡΙΜΑ!
Η άποψή μου για την Παιδεία ξεκίνησε ρομαντική και «φυσικά» κατέληξε «γάμστα».
Η εντροπία…
Μερικές λέξεις και φράσεις που χάσανε στη συνείδησή μου το νόημά τους (και μ’ ενοχλούν καμιά φορά, ειδικά όταν τις ακούω από ξετσίπωτα και ανίκανα χείλη συναδέλφων) είναι (χωρίς κάποια ιδιαίτερη διάταξη):
- τα παιδιά μου
- οι φοιτητές μου
- δάσκαλε
- επιστήμων
- δόκτωρ
- εξετάσεις
- πέρασα-κόπηκα
- διάλεξη
- παιδαγωγικό-αντιπαιδαγωγικό
- σπουδάζω
- στόχος ζωής
- εκπαιδευτική μεταρρύθμιση
- αξιολόγηση
- αγωγή
Δάσκαλοι και μαθητές, ένας ατέλειωτος πολτός χωρίς όραμα και διάθεση θεραπείας της γνώσης.
Ανύπαρκτα κριτήρια (αμφίδρομων) επιλογών.
Εκπαιδευτικά αντικείμενα που ο Θεός ξέρει (σχήμα λόγου) από πού και γιατί ξεφύτρωσαν.
Το σημαντικό και το τιποτένιο σφιχταγκαλιασμένα. Να μην μπορεί κανείς να τα ξεχωρίσει. Έτσι δεν είναι άλλωστε και για τα υπόλοιπα της ζωής μας πράγματα;
Χθες όμως σε μια «αποφοίτηση», ο φαύλος κύκλος της εκπαίδευσης, μου εμφανίστηκε και μου ‘κλεισε το μάτι άλλη μια φορά. Εικοσάρηδες, αδιάφοροι μέχρι την προηγουμένη για κάθε τι που:
- απαιτεί πνευματική προσπάθεια μεγαλύτερη της πέμπτης Δημοτικού
- δεν έχει σχέση με ηλεκτρονικά gadgets
- δεν έχει σχέση με την μόδα
- δεν εξαργυρώνεται «χθες»
με τρεμάμενα χέρια και μάγουλα παρελάμβαναν τα «πτυχία» τους!
Κάτι έχουν λοιπόν μέσα τους!
Και τους βοηθάμε όλοι να το θάψουν βαθιά! Και γρήγορα!
ΚΡΙΜΑ!
Δευτέρα, Ιουλίου 11, 2005
Τετάρτη, Ιουλίου 06, 2005
Κονομισάριοι
Ο Υπουργός Εσωτερικών (Παυλόπουλος) σήμερα:
Το «Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης για την Κοινωνική Ένταξη των Ελλήνων Ρομά» της κυβέρνησης, αναφέρει ότι «αναμένεται ότι μέχρι το τέλος του 2005 κανένας Έλληνας Ρομ δεν θα διαμένει σε αντίσκηνα ή αυτοσχέδια καταλύματα».
Γιατί ρε μεγάλε;
Από πότε είμαι υποχρεωμένος εγώ να συνεισφέρω στο κτίσιμο του σπιτιού του (με δωρεάν παροχή ή άτοκα δάνεια ή επιδότηση) τον κάθε Ρώσο που έφερε το ΠΑΣΟΚ για να κερδίσει τις εκλογές ή τον κάθε γυφταρά που πηγαινοέρχεται από όπου και όποτε του καυλώσει, βρωμίζοντας όποιο χώρο του καπνίσει, για να στήσει την σκηνή του ή την παράγκα του;
Και γιατί, αν δεν του δώσουμε τσάμπα σπίτι, τσάμπα νερό, τσάμπα ηλεκτρικό κλπ. είναι ρατσισμός;
Δεν με πιστεύετε έτσι; Επισκεφθείτε λοιπόν το άθλιο και εξοργιστικό site του ανεκδιήγητου πλέον Ελληνικού παρατηρητηρίου του Ελσίνκι (γραφείο Ρομά) που κατάφερε με την άοκνη προσπάθεια του κρατικοδίαιτου και ακριβoπληρωμένου Βαλιανάτου, να καταδικασθούμε από δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το θέμα αυτό!!!! Πριν κανά μήνα.
Λογικά θα πρέπει να ξεσηκωθεί η Αγιά Βαρβάρα και να ζητάει δωρεάν εξοχικό! Γιατί αυτοί το φτιάξανε το σπιτάκι τους μόνοι τους…
Κλεφτόπουλα!!! Μας γονατίσατε…
Και αν δεν με πιστεύετε σύντροφοι, κάντε μια βόλτα στα ακόλουθα:
1. ΠΑΤΡΑ: Αναζητείται επειγόντως χώρος, προκειμένου να φιλοξενήσει για ένα χρονικό διάστημα, τις 30 περίπου οικογένειες των αλβανόφωνων Ρομά, που διαβιούν το τελευταίο χρονικό διάστημα στην συνοικία Μακρυγιάννη της Πάτρας, υπό συνθήκες που έχουν καταγγελθεί από το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι.
Το υπόλοιπο εδώ
2. …ο γνωστός αγωνιστής για τα δικαιώματα των Ρομά και Πρόεδρος της «Πανελλήνιας Ένωσης Τσιγγάνων» Βασίλης Παϊτέρης δήλωσε:
3. …Στις 23 και 24 Ιουνίου 2005, 11 παραπήγματα, που ανήκαν σε Αλβανούς Ρομά που διέμεναν νομίμως στην Πάτρα, κατεδαφίστηκαν ενώ οι ιδιοκτήτες τους έλειπαν σε αναζήτηση προσωρινής εργασίας. Η λεγόμενη «επιχείρηση καθαριότητας» πραγματοποιήθηκε από ομάδες του Δήμου και της Νομαρχίας σε στενή συνεργασία, υποτίθεται για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των αρουραίων και των ποντικών. Σε αρκετές περιπτώσεις κατά το 2004, δεκάδες οικογένειες Αλβανών Ρομά διώχτηκαν διά της βίας από τα σπίτια τους (sic) … στην περιοχή των Πατρών χωρίς να μεταστεγασθούν ή να αποζημιωθούν….
Από την Διεθνή Αμνηστία
4. Αν θέλετε δε να γελάσετε, με το πώς ξοδεύεται το 3ο κοινοτικό πακέτο στο Υπουργείο…
5. και πιστώσεις; Αβέρτααααα
a) διατίθεται πίστωση 169.420 € επιχορήγηση στην Αναπτυξιακή Εταιρεία ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ Α.Ε για τη Δημιουργία Ιατρικοινωνικού Κέντρου Φροντίδας για Τσιγγάνους στην Περιοχή γηπέδου του Δήμου Αιτωλικού…
b) διατίθενται 161.621 € ως επιχορήγηση Κέντρου Πληροφόρησης και Υποστήριξης Κοινωνικά Αποκλεισμένων Ομάδων «Εύξεινη Πόλη» για το Ιατρικοινωνικού Κέντρου Φροντίδας για Τσιγγάνους στο Δυτικό Τμήμα (Συνοικία Χελιμόδου) του Δήμου Γαστούνης.
c) διατίθεται πίστωση 225.000 € επιχορήγηση στην ΚΤΑΔΔΑ Α.Ε για τη Δημιουργία Ιατρικοινωνικού Κέντρου Φροντίδας για Τσιγγάνους στην Περιοχή Σαγέϊκα του Δήμου Μόβρης.
d) διατίθενται 150.000€ επιχορήγηση στην ΑΔΕΠ για το έργο Υποστήριξη Λειτουργίας Ιατροκοινωνικού Κέντρου για Τσιγγάνους στο Δήμο Πατρέων.
e) Τη δημιουργία οικισμού για την αντιμετώπιση του προβλήματος της στέγασης των τσιγγάνων, με προκατασκευασμένες κατοικίες, αποφάσισε ο δήμος Ροδίων, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες με την συμμετοχή εκπροσώπων του ΥΠΕΧΩΔΕ.
6. Με εξώσεις απειλούνται αρκετές οικογένειες αθίγγανων επειδή δεν τους έχει καταβληθεί το επίδομα ενοικίου όπως γινόταν στο παρελθόν επί δημοτικών αρχών Βαρκάρη και Παντελάρα.
Οι οικογένειες αυτές εξέφρασαν έντονα χθες τα παράπονά τους στο Δήμο της Χίου, το συμβούλιο του οποίου έχει αποφασίσει πάντως να καταβάλλει ετησίως 2.400 ΕΥΡΩ ανά οικογένεια.
Οι εκπρόσωποι των αθίγγανων, όπως είπαν στη "Δ" ζητούν να τους δοθούν άμεσα 1.200 ΕΥΡΩ ώστε να πληρώσουν τα ενοίκια επικαλούμενοι την απειλή των εξώσεων σε 14 συνολικά οικογένειες που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα.
Το υπόλοιπο εδώ
Τι γίνεται ρε γαμώ τον Κούγια μου. Όλοι τα «παίρνουν» εκτός από μένα; Πιο πολύ όμως μου τη σπάνε αυτοί που τα «παίρνουν», για να τα «πάρουν» οι γύφτοι… Που παίζουν και άψογο κλαρίνο…
Ακούς Βαλιανάτε;
Η Πολιτεία οφείλει να ικανοποιήσει τις υποχρεώσεις της.Σωστό!
Έπρεπε να βοηθήσει για την εγκατάσταση των παλιννοστούντων και Αθίγγανων!Τι εννοεί;
Το «Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης για την Κοινωνική Ένταξη των Ελλήνων Ρομά» της κυβέρνησης, αναφέρει ότι «αναμένεται ότι μέχρι το τέλος του 2005 κανένας Έλληνας Ρομ δεν θα διαμένει σε αντίσκηνα ή αυτοσχέδια καταλύματα».
Γιατί ρε μεγάλε;
Από πότε είμαι υποχρεωμένος εγώ να συνεισφέρω στο κτίσιμο του σπιτιού του (με δωρεάν παροχή ή άτοκα δάνεια ή επιδότηση) τον κάθε Ρώσο που έφερε το ΠΑΣΟΚ για να κερδίσει τις εκλογές ή τον κάθε γυφταρά που πηγαινοέρχεται από όπου και όποτε του καυλώσει, βρωμίζοντας όποιο χώρο του καπνίσει, για να στήσει την σκηνή του ή την παράγκα του;
Και γιατί, αν δεν του δώσουμε τσάμπα σπίτι, τσάμπα νερό, τσάμπα ηλεκτρικό κλπ. είναι ρατσισμός;
Δεν με πιστεύετε έτσι; Επισκεφθείτε λοιπόν το άθλιο και εξοργιστικό site του ανεκδιήγητου πλέον Ελληνικού παρατηρητηρίου του Ελσίνκι (γραφείο Ρομά) που κατάφερε με την άοκνη προσπάθεια του κρατικοδίαιτου και ακριβoπληρωμένου Βαλιανάτου, να καταδικασθούμε από δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το θέμα αυτό!!!! Πριν κανά μήνα.
Λογικά θα πρέπει να ξεσηκωθεί η Αγιά Βαρβάρα και να ζητάει δωρεάν εξοχικό! Γιατί αυτοί το φτιάξανε το σπιτάκι τους μόνοι τους…
Κλεφτόπουλα!!! Μας γονατίσατε…
Και αν δεν με πιστεύετε σύντροφοι, κάντε μια βόλτα στα ακόλουθα:
1. ΠΑΤΡΑ: Αναζητείται επειγόντως χώρος, προκειμένου να φιλοξενήσει για ένα χρονικό διάστημα, τις 30 περίπου οικογένειες των αλβανόφωνων Ρομά, που διαβιούν το τελευταίο χρονικό διάστημα στην συνοικία Μακρυγιάννη της Πάτρας, υπό συνθήκες που έχουν καταγγελθεί από το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι.
Το υπόλοιπο εδώ
2. …ο γνωστός αγωνιστής για τα δικαιώματα των Ρομά και Πρόεδρος της «Πανελλήνιας Ένωσης Τσιγγάνων» Βασίλης Παϊτέρης δήλωσε:
«Η σημερινή καταδίκη της Ελλάδας είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της χρόνιας αδυναμίας αν όχι συνειδητής άρνησης όλων των αρμόδιων φορέων της διοίκησης κάθε πολιτικής απόχρώσης να σεβαστούν τα στοιχειώδη δικαιώματα των Ρομά στην Ελλάδα και ιδίως το δικαίωμα να έχουν αξιοπρεπή στέγη. Είναι επίσης η συνέπεια των απάνθρωπων συστηματικών εξώσεων στην Ελλάδα σε βάρος των Ρομά και μόνο αυτών, από τις συνήθως άθλιες κατοικίες τους. Περιμένω η σημερινή καταδίκη να αποτελέσει ηχηρή καμπάνα για να ξυπνήσει η πολιτεία από το λήθαργο και να τηρήσει τη δέσμευσή της στον ΟΗΕ το 2001, όταν δήλωνε ‘αναμένεται ότι μέχρι το τέλος του 2005 κανένας Έλληνας Ρομ δεν θα διαμένει σε αντίσκηνα ή αυτοσχέδια καταλύματα’»
3. …Στις 23 και 24 Ιουνίου 2005, 11 παραπήγματα, που ανήκαν σε Αλβανούς Ρομά που διέμεναν νομίμως στην Πάτρα, κατεδαφίστηκαν ενώ οι ιδιοκτήτες τους έλειπαν σε αναζήτηση προσωρινής εργασίας. Η λεγόμενη «επιχείρηση καθαριότητας» πραγματοποιήθηκε από ομάδες του Δήμου και της Νομαρχίας σε στενή συνεργασία, υποτίθεται για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των αρουραίων και των ποντικών. Σε αρκετές περιπτώσεις κατά το 2004, δεκάδες οικογένειες Αλβανών Ρομά διώχτηκαν διά της βίας από τα σπίτια τους (sic) … στην περιοχή των Πατρών χωρίς να μεταστεγασθούν ή να αποζημιωθούν….
Από την Διεθνή Αμνηστία
4. Αν θέλετε δε να γελάσετε, με το πώς ξοδεύεται το 3ο κοινοτικό πακέτο στο Υπουργείο…
5. και πιστώσεις; Αβέρτααααα
a) διατίθεται πίστωση 169.420 € επιχορήγηση στην Αναπτυξιακή Εταιρεία ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ Α.Ε για τη Δημιουργία Ιατρικοινωνικού Κέντρου Φροντίδας για Τσιγγάνους στην Περιοχή γηπέδου του Δήμου Αιτωλικού…
b) διατίθενται 161.621 € ως επιχορήγηση Κέντρου Πληροφόρησης και Υποστήριξης Κοινωνικά Αποκλεισμένων Ομάδων «Εύξεινη Πόλη» για το Ιατρικοινωνικού Κέντρου Φροντίδας για Τσιγγάνους στο Δυτικό Τμήμα (Συνοικία Χελιμόδου) του Δήμου Γαστούνης.
c) διατίθεται πίστωση 225.000 € επιχορήγηση στην ΚΤΑΔΔΑ Α.Ε για τη Δημιουργία Ιατρικοινωνικού Κέντρου Φροντίδας για Τσιγγάνους στην Περιοχή Σαγέϊκα του Δήμου Μόβρης.
d) διατίθενται 150.000€ επιχορήγηση στην ΑΔΕΠ για το έργο Υποστήριξη Λειτουργίας Ιατροκοινωνικού Κέντρου για Τσιγγάνους στο Δήμο Πατρέων.
e) Τη δημιουργία οικισμού για την αντιμετώπιση του προβλήματος της στέγασης των τσιγγάνων, με προκατασκευασμένες κατοικίες, αποφάσισε ο δήμος Ροδίων, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες με την συμμετοχή εκπροσώπων του ΥΠΕΧΩΔΕ.
6. Με εξώσεις απειλούνται αρκετές οικογένειες αθίγγανων επειδή δεν τους έχει καταβληθεί το επίδομα ενοικίου όπως γινόταν στο παρελθόν επί δημοτικών αρχών Βαρκάρη και Παντελάρα.
Οι οικογένειες αυτές εξέφρασαν έντονα χθες τα παράπονά τους στο Δήμο της Χίου, το συμβούλιο του οποίου έχει αποφασίσει πάντως να καταβάλλει ετησίως 2.400 ΕΥΡΩ ανά οικογένεια.
Οι εκπρόσωποι των αθίγγανων, όπως είπαν στη "Δ" ζητούν να τους δοθούν άμεσα 1.200 ΕΥΡΩ ώστε να πληρώσουν τα ενοίκια επικαλούμενοι την απειλή των εξώσεων σε 14 συνολικά οικογένειες που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα.
Το υπόλοιπο εδώ
Τι γίνεται ρε γαμώ τον Κούγια μου. Όλοι τα «παίρνουν» εκτός από μένα; Πιο πολύ όμως μου τη σπάνε αυτοί που τα «παίρνουν», για να τα «πάρουν» οι γύφτοι… Που παίζουν και άψογο κλαρίνο…
Ακούς Βαλιανάτε;
Δευτέρα, Ιουλίου 04, 2005
Στρατευμένα Τραγούδια 1
Γιατί με φέρθηκες σα νάμανε Αράπης;
Εδικαιάμανε κι' εγώ λίγης αγάπης...
Ρίο-Αντίριο 1986
Άγνωστος Ρομά...
Αφιερωμένο στην ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ που γιορτάζει...
Εδικαιάμανε κι' εγώ λίγης αγάπης...
Ρίο-Αντίριο 1986
Άγνωστος Ρομά...
Αφιερωμένο στην ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ που γιορτάζει...
Σάββατο, Ιουλίου 02, 2005
Η σταγόνα...
Ότι κι' αν κάνεις...
Όσο κι' αν προσπαθήσεις...
η τελευταία σταγόνα θα πέσει στο ΣΩΒΡΑΚΟ!
Όσο κι' αν προσπαθήσεις...
η τελευταία σταγόνα θα πέσει στο ΣΩΒΡΑΚΟ!
Παρασκευή, Ιουλίου 01, 2005
Τα φεγγάρια... (Θ ΙΙΙ)
Η Χλόη ήταν μια «τρελή» μικρή χρόνια πριν, όταν έκλεβε καρδιές με το κιλό… Τσαχπίνα, ναζιάρα, ξανθιά, με σάρκα που έλαμπε από μακριά. Μπουκιά και συγχώριο… Το μίνι μέχρι τον αφαλό, πισινάκι ατίθασο και όλο πέρα δώθε, πόδι λαμπάδα, στηθάκι στητό και σε θέα. Κι’ από μυαλό; Διάολος μεταμορφωμένος. Το ματάκι τσακίρικο και γελαστό, σου `κοβε την ανάσα.
Ο μπαμπάς και η μαμά, «κομιλφό» που λένε και στα φραντσέζικα σαλόνια. Μη ετούτο, μη εκείνο. Που πάς, τι κάνεις, με ποιόν ήσουν και τα λοιπά. Νοικοκυρεμένα πράγματα. Tρέμανε οι άνθρωποι με τη "ζαργάνα" που μεγαλώνανε.
Για κάποιο λόγο που ποτέ κανείς δεν έμαθε, η Χλόη ήθελε να «αποδείξει» πράγματα. Έβλεπε τον κόσμο "ανοιχτό" μπροστά της και τον ήθελε δικό της.
Κι’ όπως ήταν μικρή, δεν σκεφτόταν ποτέ τι θα τον κάνει έτσι και τα καταφέρει…
Από βυζανιάρικο κατάλαβε ότι τα αγοράκια ήταν του χεριού της.
Μόνο που η καρδιά της δεν ήταν. Αυτό δεν το ‘ξερε. Θα το μάθαινε σιγά-σιγά όπως όλοι.
Της Χλόης όμως θα της στοίχιζε. Γιατί είπαμε ότι ήθελε τον κόσμο. Ενώ οι καρδιές τον έχουν συνηθέστατα χεσμένο.
Ανάμεσα στα θύματά της ήταν κι' ο μικρός Άλκης, που κατά πως λέγανε τα κοριτσάκια της εποχής ήταν «ωραίο παιδί». Ο πιτσιρίκος με το που δοκίμασε το μέλι κι' έπιασε λίγο βυζάκι, ήρθε κι' έδεσε. Ονειροπόλος και νταλκαδιάρης, σκεφτόταν διαρκώς τη Χλόη. Η μικρή στην αρχή το "παιξε" όπως τόσες φορές είχε προβάρει μέχρι τότε. "Μου αρέσεις" και τέτοια, αλλά "δεν μπορώ". Του "τριβόταν" όμως. Κι' ο Άλκης ήταν επίμονος. Πόσο ν' αντέξει το κοριτσάκι; Του 'κατσε. Και φαίνεται ότι της άρεσε... Άλλωστε, τα κοριτσάκια δεν είχαν άδικο να δοκιμάζουν "τα νυχάκια τους" στον Άλκη...
Έτσι γευόντουσαν για μερικά χρόνια, ότι μπορεί να δώσει ένας μεγάλος έρωτας της νιότης. Κι' ήταν οι δυο τους τόσο όμορφοι και φρέσκοι! Όταν περπατούσαν αγκαλιά τους ζήλευαν οι νιές κι' οι καλοπερασμένες γριές τους "έφτυναν" να μην τους πιάνει το "κακό" το μάτι.
Λένε πως η ζωή είναι απρόβλεπτη, μα μερικά πράγματα κάνουν τον κύκλο τους. Και η Χλόη άρχισε να γίνεται γυναίκα.
Και οι γυναίκες όταν βαραίνουν τα στήθια και ωριμάζουν τα λαγόνια, κάνουν σχέδια. Γι' αυτές και για τους άλλους.
Κι' αλλοίμονο στον Άλκη αν δεν ταιριάζει μ' αυτά. Σιγά-σιγά ξεθωριάζει… Κι΄ έρχεται κάποια στιγμή, αν δεν προκύψει κάποιο απρόοπτο, που γίνεται εύκολο να «σχολάσει».
Έτσι κι΄ έγινε. Αντί να ζήσει τη ζωή της, η μικρή άρχιζε να την «κτίζει». Αυτά βλέπουν και ακούνε τα κορίτσια, αυτά κάνουν. Βρήκε τον «κατάλληλο», τον παντρεύτηκε, έκανε κανά δυο παιδιά, το ‘ριξε και στην καριέρα. Και προχώραγε και την θαυμάζανε.
Μα σε κάτι φεγγάρια μεγάλα, οι καρδιές που είπαμε ότι τον κόσμο τον έχουνε χεσμένο, γεμίζουν αμφιβολίες και παράπονα. Και θυμούνται κι’ αναρωτιούνται.
Και μπερδεύονταν η Χλόη. Μα «ευτυχώς» για μια βραδιά μόνο. Γιατί όπως μέτραγε τα φεγγάρια που είχε να ζήσει, τα ‘βρισκε πολλά. Μπορούσε να ξοδέψει και μερικά για το «ταξίδι» της.
Η πλάκα είναι, ότι οι υποσχέσεις των ταξιδιωτικών προορισμών δεν λένε ποτέ όλη την αλήθεια…
Πέρασαν πολλά φεγγάρια... Οι ρυτίδες δεν ήρθαν μόνες τους. Κουβάλαγαν μαζί τους και μια ανατροπή.
Τα σημαντικά έγιναν τιποτένια.
Και τα άλλα τα μικρά, σπουδαία!
Κι' "άπιαστα" πλέον.
Δυστυχώς οι ρυτίδες δεν συνοδεύονταν απ΄τη σοφία. Μόνο από την πίκρα και την απογοήτευση.
Τότε ήταν, που η Χλόη κατηγόρησε για πρώτη φορά τον Άλκη.
Έπρεπε να είχε καταλάβει και να προβλέψει...
Ο μπαμπάς και η μαμά, «κομιλφό» που λένε και στα φραντσέζικα σαλόνια. Μη ετούτο, μη εκείνο. Που πάς, τι κάνεις, με ποιόν ήσουν και τα λοιπά. Νοικοκυρεμένα πράγματα. Tρέμανε οι άνθρωποι με τη "ζαργάνα" που μεγαλώνανε.
Για κάποιο λόγο που ποτέ κανείς δεν έμαθε, η Χλόη ήθελε να «αποδείξει» πράγματα. Έβλεπε τον κόσμο "ανοιχτό" μπροστά της και τον ήθελε δικό της.
Κι’ όπως ήταν μικρή, δεν σκεφτόταν ποτέ τι θα τον κάνει έτσι και τα καταφέρει…
Από βυζανιάρικο κατάλαβε ότι τα αγοράκια ήταν του χεριού της.
Μόνο που η καρδιά της δεν ήταν. Αυτό δεν το ‘ξερε. Θα το μάθαινε σιγά-σιγά όπως όλοι.
Της Χλόης όμως θα της στοίχιζε. Γιατί είπαμε ότι ήθελε τον κόσμο. Ενώ οι καρδιές τον έχουν συνηθέστατα χεσμένο.
Ανάμεσα στα θύματά της ήταν κι' ο μικρός Άλκης, που κατά πως λέγανε τα κοριτσάκια της εποχής ήταν «ωραίο παιδί». Ο πιτσιρίκος με το που δοκίμασε το μέλι κι' έπιασε λίγο βυζάκι, ήρθε κι' έδεσε. Ονειροπόλος και νταλκαδιάρης, σκεφτόταν διαρκώς τη Χλόη. Η μικρή στην αρχή το "παιξε" όπως τόσες φορές είχε προβάρει μέχρι τότε. "Μου αρέσεις" και τέτοια, αλλά "δεν μπορώ". Του "τριβόταν" όμως. Κι' ο Άλκης ήταν επίμονος. Πόσο ν' αντέξει το κοριτσάκι; Του 'κατσε. Και φαίνεται ότι της άρεσε... Άλλωστε, τα κοριτσάκια δεν είχαν άδικο να δοκιμάζουν "τα νυχάκια τους" στον Άλκη...
Έτσι γευόντουσαν για μερικά χρόνια, ότι μπορεί να δώσει ένας μεγάλος έρωτας της νιότης. Κι' ήταν οι δυο τους τόσο όμορφοι και φρέσκοι! Όταν περπατούσαν αγκαλιά τους ζήλευαν οι νιές κι' οι καλοπερασμένες γριές τους "έφτυναν" να μην τους πιάνει το "κακό" το μάτι.
Λένε πως η ζωή είναι απρόβλεπτη, μα μερικά πράγματα κάνουν τον κύκλο τους. Και η Χλόη άρχισε να γίνεται γυναίκα.
Και οι γυναίκες όταν βαραίνουν τα στήθια και ωριμάζουν τα λαγόνια, κάνουν σχέδια. Γι' αυτές και για τους άλλους.
Κι' αλλοίμονο στον Άλκη αν δεν ταιριάζει μ' αυτά. Σιγά-σιγά ξεθωριάζει… Κι΄ έρχεται κάποια στιγμή, αν δεν προκύψει κάποιο απρόοπτο, που γίνεται εύκολο να «σχολάσει».
Έτσι κι΄ έγινε. Αντί να ζήσει τη ζωή της, η μικρή άρχιζε να την «κτίζει». Αυτά βλέπουν και ακούνε τα κορίτσια, αυτά κάνουν. Βρήκε τον «κατάλληλο», τον παντρεύτηκε, έκανε κανά δυο παιδιά, το ‘ριξε και στην καριέρα. Και προχώραγε και την θαυμάζανε.
Μα σε κάτι φεγγάρια μεγάλα, οι καρδιές που είπαμε ότι τον κόσμο τον έχουνε χεσμένο, γεμίζουν αμφιβολίες και παράπονα. Και θυμούνται κι’ αναρωτιούνται.
Και μπερδεύονταν η Χλόη. Μα «ευτυχώς» για μια βραδιά μόνο. Γιατί όπως μέτραγε τα φεγγάρια που είχε να ζήσει, τα ‘βρισκε πολλά. Μπορούσε να ξοδέψει και μερικά για το «ταξίδι» της.
Η πλάκα είναι, ότι οι υποσχέσεις των ταξιδιωτικών προορισμών δεν λένε ποτέ όλη την αλήθεια…
Πέρασαν πολλά φεγγάρια... Οι ρυτίδες δεν ήρθαν μόνες τους. Κουβάλαγαν μαζί τους και μια ανατροπή.
Τα σημαντικά έγιναν τιποτένια.
Και τα άλλα τα μικρά, σπουδαία!
Κι' "άπιαστα" πλέον.
Δυστυχώς οι ρυτίδες δεν συνοδεύονταν απ΄τη σοφία. Μόνο από την πίκρα και την απογοήτευση.
Τότε ήταν, που η Χλόη κατηγόρησε για πρώτη φορά τον Άλκη.
Έπρεπε να είχε καταλάβει και να προβλέψει...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)