Φαύλος Κύκλος

Είκοσι και χρονάκια με την κιμωλία (και τον μαρκαδόρο) στο χέρι, από το επίπεδο του Δημοτικού μέχρι Μεταπτυχιακά. Ενταύθα και στην Εσπερία. Ακόμη και στο στρατό με κυνήγαγε το δασκαλίκι. Εκπαιδευτής λέει στα ορύγματα και στην παραλλαγή στη Σχολή ΜΧ (τότε που έχανες 12 κιλά σε ένα δίμηνο με καθημερινή δίαιτα 7000 μετρημένων θερμίδων - τι χρόνια…).
Η άποψή μου για την Παιδεία ξεκίνησε ρομαντική και «φυσικά» κατέληξε «γάμστα».

Η εντροπία…

Μερικές λέξεις και φράσεις που χάσανε στη συνείδησή μου το νόημά τους (και μ’ ενοχλούν καμιά φορά, ειδικά όταν τις ακούω από ξετσίπωτα και ανίκανα χείλη συναδέλφων) είναι (χωρίς κάποια ιδιαίτερη διάταξη):

• τα παιδιά μου
• οι φοιτητές μου
• δάσκαλε
• επιστήμων
• δόκτωρ
• εξετάσεις
• πέρασα-κόπηκα
• διάλεξη
• παιδαγωγικό-αντιπαιδαγωγικό
• σπουδάζω
• στόχος ζωής
• εκπαιδευτική μεταρρύθμιση
• αξιολόγηση
• αγωγή

Δάσκαλοι και μαθητές, ένας ατέλειωτος πολτός χωρίς όραμα και διάθεση θεραπείας της γνώσης.

Ανύπαρκτα κριτήρια (αμφίδρομων) επιλογών.

Εκπαιδευτικά αντικείμενα που ο Θεός ξέρει (σχήμα λόγου) από πού και γιατί ξεφύτρωσαν.

Το σημαντικό και το τιποτένιο σφιχταγκαλιασμένα. Να μην μπορεί κανείς να τα ξεχωρίσει. Έτσι δεν είναι άλλωστε και για τα υπόλοιπα της ζωής μας πράγματα;



Χθες όμως σε μια «αποφοίτηση», ο φαύλος κύκλος της εκπαίδευσης, μου εμφανίστηκε και μου ‘κλεισε το μάτι άλλη μια φορά. Εικοσάρηδες, αδιάφοροι μέχρι την προηγουμένη για κάθε τι που:

• απαιτεί πνευματική προσπάθεια μεγαλύτερη της πέμπτης Δημοτικού
• δεν έχει σχέση με ηλεκτρονικά gadgets
• δεν έχει σχέση με την μόδα
• δεν εξαργυρώνεται «χθες»

με τρεμάμενα χέρια και μάγουλα παρελάμβαναν τα «πτυχία» τους!

Κάτι έχουν λοιπόν μέσα τους!
Και τους βοηθάμε όλοι να το θάψουν βαθιά! Και γρήγορα!

ΚΡΙΜΑ!